Bir Fotoğrafın Tercümesi

Birkaç yıl önce şehirler arası karayolunda karşıdan karşıya geçmeye çalışan bir ineğe, lüks bir otomobil çarpmıştı. Otomobil demek yanlış olur, tank gibi bir cip demek daha isabetli olur. Aracın sürücüsü kazayı yara almadan atlatmıştı. Fakat inek ağır yaralıydı, çarpmanın etkisiyle hayvanın vücudunda kırıklar oluşmuştu. Kalkmak için çabalıyor ama bir türlü başaramıyordu. Bağırıp duruyordu hayvancağız. Kazayı gören herkes otomobilin başına toplanmıştı. Aracın sahibine geçmiş olsun diyorlardı. Sürücünün durumu iyiydi ama araçta büyük hasar vardı. Canı yanan hayvanın sesini duyan veya yardımına giden kimse yoktu. Herkes hasar tespit uzmanı kesilmiş, kazanın maliyetini hesaplıyordu. İneği hesaba katan yoktu. Belki ineğin sahibi de yakınlardaydı, fakat hasarı ödetirler diye hayvana sahip çıkamıyordu.

Aslına bakarsanız oluşan hasar, araç sahibinin umurunda bile değildi. Aracın kaskosu, sigortası eksiksizdi. Kaza anında aracın hava yastıkları açılmıştı. Bu durumda araç, pert olmuş sayılacaktı. Yeni bir araba almak için eline fırsat geçmişti. Trafik Polisleri geldi, tutanak tuttular. Kulağında küpesi olmadığı için ineğin sahibini bulamadılar. Polisler gitti, az sonra bir çekici geldi aracı yükledi götürdü. Nihayet kalabalık dağıldı. Elinde koca bir bıçakla, bir adam çıkageldi. İneği oracıkta boğazladı. Adam muhtemelen ineğin sahibiydi. Sonra kasap dükkanına ait bir kamyonet, cansız hayvanı yükleyip götürdü.

Oradan geçen birkaç araç sahibi, kazayı görüntülemişti. Daha doğrusu çaresiz ineğin ve ilgisiz insanların fotoğrafını çekmişlerdi. Sonra sosyal medya hesaplarında paylaştılar. Ancak paylaşımlar fazla ilgi görmedi. Belki çoğu kimse fotoğrafın dilinden anlamamıştı. Oysa insani değerlerin yerle bir olduğunu gösteren, ibretlik bir fotoğraftı. Merhamet duygusu, acınacak hale düşmüştü. Belki de esas acınması gereken merhametsiz insanlardı.

Her yıl buna benzer onlarca trafik kazası yaşanıyor. Tüm benzer kazalarda aynı fotoğraf, bir kez daha çekiliyor. Canlının değil cansızın derdine düşen duygusuz insanlar. Kâğıt üzerinde kalan hayvanları koruma kanunu. Tüm hayvan severler derneklerinin sesiz kalışı, fotoğraflarda fark ediliyor. Yoksa hayvan denilince aklımıza yalnız kedi köpek mi geliyor? Sorsanız herkes ineğin sahibini suçluyor. Kanun bu tür kazalarda hasarın maliyetini hayvan sahibi öder diyor. Meskûn mahalden geçerken, ayağını gazdan çekmeyen sürücülerin hiç mi suçu yok? Ya çarpılan canlı inek değil de insan olsa, insanlar yine hasarlı araçla mı ilgilenecekler. Araç sürücüsünün tuzu yine aynı şekilde kuru olacak mı?

Sağlık ve huzurla kalın.