Kayıp Adalet!  

Hep yazıyoruz; futbolu hakemler ve onların adaletsizliğine göz yuman başkanlarla teknik adamlar katlediyor. O yüzdendir ki futbolumuzun kalitesiz olması hakemlerinde kalitesiz olmasına gölge düşürmüyor. Çünkü hakemleri düştükleri yerden kaldıranlar ve konuşmaları yasak olan hakemlerin konuşma balonlarını dolduran başkaları var.

İnsan futbolu neden sever? Çocukluktan kalan sevdası için.

Peki insan futboldan neden nefret eder? Çocukluğunda ki masumiyeti ve kaliteyi bulamadığı gibi her türlü haksızlığı ve adaletsizliği gördüğü için.

Oysa şimdiki çocuklarında hakkıydı, babalarının ve dedelerinin gördüğü futbol düzenine sahip olmak.

Para çoğaldıkça, insanlık ve kalite azaldıysa ve birileri bu durumdan haz aldıysa bu ülkede eleştiriler sadece düşünce israfıdır.

Hep yazıyoruz; futbolu hakemler ve onların adaletsizliğine göz yuman başkanlarla teknik adamlar katlediyor.

O yüzdendir ki futbolumuzun kalitesiz olması hakemlerinde kalitesiz olmasına gölge düşürmüyor.

Çünkü hakemleri düştükleri yerden kaldıranlar ve konuşmaları yasak olan hakemlerin konuşma balonlarını dolduran başkaları var.

Artık şu gerçek ki Türk futbolu kişilik sınavlarını yıllar önce geride bıraktı.

Hak etmediğin sana verildiği zaman utanmadan alıyorsan, elbet bir gün hak ettiğini senden alanlar için de tek söz söylemeye hakkın yoktur!

Hakkı olmayanı kucaklayan herkes kendisi tarafından sabıkalıdır.

Ama canım ülkemde  şampiyonluk için her yolun mübah olduğunu söylemeye gerek bile kalmadı.

Nasılsa kişiye özel konuşan televizyon ağaları var.

Kuyruklu yorumcular! Onlar paranın tarafında kaz gelecek yerler için geceleri tavuk kesmeye bayılır durumdalar.

Artık sonuçların kaliteyi sorgulamaktan daha önemli olduğu bir futbol dünyamız var.

Yasalar kişiye özel. Para para’yı çekiyor.

Kansız kansızı kendi saflarında tutmaya devam ediyor.

Ülkede adalet kayboldu ve bizim  isyanlarımız da haybeye çıktı.

Artık hayaller masallarda kaldı. O yüzden de çocuklarımıza bir şey kalmadı.

Saygılarımla…