Güle güle Bahri Mekanın Cennet olsun!

Bu haftaki yazımı do sevdalısı gerçek bir savaşçı rahmetli Bahri kardeşimi yazıyorum.
Evet karate do eğitimi için görev yaptığı ADIYAMAN/ Kahta ilçesinden İstanbul a geldi. Seminer yapılan otel önünde taksiden inerken kalp krizi geçirmesi sonucunda kafasını yere çarparak beyin kanaması sonucunda hastane yoğun bakımında rahmetli oldu.
1985 yılı Türkiye karate şampiyonasında ilk tanışmamız gerçekleşmişti.
benim son rahmetlinin  de ilk  müsabakasıydı.
Ben galip oldum.
Maç bitiminde üzgündü. Bende teselli etmek için yanına oturdum.
Üzülme dedim. Daha yolun başındasın.
Benim hocam yıllardır sizi yenmem için beni çalıştırdı dedi. O emeklerime üzülüyorum dedi.
Yıllar sonra veteranlarda 2 kez beni yendi. Hedefine ulaşmıştı.
Düzgün,deli dolu, saygılı, çalışkan ve mücadeleci bir kardeşimdi. Görevli olarak doğduğu topraklara gitti. O toprakların çocuklarına hizmet ediyordu. Etti de.
Verdiği mücadeleyi hep anlatır dertleşirdik.
Mekanın cennet olsun kardeşim.
Allah rahmet eylesin.

Oss