GÜÇ ve ÖÇ…  

Doğruları susup yanlışları haykıran bir futbol dünyasında yaşıyoruz.

Hükmünü yitirmiş sorulara parmak kaldırmakla ,asaleti ayağa kaldırmak arasında uçurumlar var.

Zerafet ve yöneticiliğin tüm bağlantılarının koptuğu yılların içindeyiz.

Güzel insan olmayı becerebilmiş, kaç yönetici, kaç teknik adam var acaba?

Herkeste bir GÜÇ gösterisi hatta bir ÖÇ gösterisi var.

Başkanlarda, teknik direktörlerde hak etmeden kazanmanın hisleri yaşanıyor.

İnsanlar büyüdükçe çocukluğuna ihanet eder, böyle adamlarda doğaldır ki çocuklara ihanet eder.

Ağızlarını çamurlu cümlelerle çalkalarken, her yıl bunlar yüzünden kaç çocuk harcanıyor hesaplayabilirmiyiz?

Adalet ve asalet kavramlarının adımları cesurdur, ama çoğunda o cesareti bulamayız.

En kaypak yolu seçerler, saha dışı güçlerden, hakemlerden medet umarlar.

Nasıl sevgisiz oldukları bencil davranışlarından, nasıl beceriksiz oldukları yarattıkları borç bataklarından belli değil mi zaten?

Nasılsa borçlarınızı bizler ödüyoruz, hiç çekinmeden devam edin yabancı hayranlığınıza!

Bu çukurlar sizlerin eseri.

Çoğunuzun gözlerinde dev aynalar var.

Kendinizi matah bir şey sanıyorsunuz!

Bütün bunları bir şampiyonluk uğruna yapıyorsunuz ya,hiç kuşkunuz olmasın ki bu ülkede şampiyonluğun bir gururu kalmadı zaten.

Az yaşayan insanların çok derin izler bıraktığı mevsimleri yaşayanlarız biz.

Öyle oldu ki öldürülen terbiye, yaşatılan terbiyesizliğin önünü açtı.

Adına ezeli rekabet denilen rekabet ebedi nefrete dönüştü.

Şimdi varlığı hissedilmeyen sportmenliğin yokluğu da kimseyi ilgilendirmiyor artık!

Şampiyonluk gelsin de nasıl gelirse gelsin!

Centilmenliği talan etmenin ‘’büyüklük’’ sayıldığı bir ülkede yaşıyoruz.

Rakip başkanı davet edip elini sıkmayı reddedenlerin ezeli rekabetten söz etmeleri mümkün mü?

Kabadayılığın markalaştığı ve imparatorluk kurduğu bir düzen büyüklüğün hangi kitabında yazıyor?

Getirsinler de birlikte okuyalım!

Bir şampiyonluk daha kazanmak uğruna kulüpleri ve Türk futbolunu batıranlar üstlerinde kendi resimleri olan hatıra para bastırmayı neden düşünmüyorlar acaba?

Zaman nasıl olsa akıp geçiyor.

Kimsenin kuşkusu olmasın ki, dev aynaları olsa da herkesin bir gün yüzüne bakar bu hayat!

Bu gurur şimdiki zamanı bizlere yaşatanlara ait.

O yüzden şampiyonluğun canı cehenneme gitsin!

Saygılarımla.